کوماژن Κομμαγηνή Commagene | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۶۳ پ. م – ۷۲ میلادی | |||||||||
پایتخت | سامشاد | ||||||||
زبان(های) رایج | زبان یونانی (زبان رسمی)[۱] زبان فارسی (خاندان حاکم)[۲] زبان آرامی (بومیهای آن منطقه) | ||||||||
دین(ها) | ترکیبی از باورهای یونانی و ایرانی[۳] | ||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||
پادشاه | |||||||||
• ۱۶۳ پ. م – ۱۳۰ پ. م | بطلمیوس | ||||||||
• ۳۸ میلادی – ۷۲ میلادی | آنتیوخوس چهارم | ||||||||
دوره تاریخی | عصر هلنیستی | ||||||||
• بنیانگذاری | ۱۶۳ پ. م | ||||||||
• فروپاشی | ۷۲ میلادی | ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از | ترکیه |
پادشاهی کوماژن (زبان یونانی: Κομμαγηνή، انگلیسی: Commagene) یک پادشاهی یونانی-ایرانی بود که توسط یک خاندان ایرانی هلنیشده از دودمان یرواندی، که بر ساتراپی ارمنستان حکومت میکردند، اداره میشد.[۴] این پادشاهی در منطقه جنوب آناتولی امروزی در نزدیکی انطاکیه، در مکان شهر باستانی سامشاد که پایتخت آن بود و مناطق اطراف آن مستقر بود.[۵][۶][۷] نام شهر سامشاد در عصر آهن، کوموه بوده و احتمالاً کوماژن از این نام بدست آمده باشد.[۸]
کوماژن به عنوان یک «کشور حائل» میان کشورهای ارمنستان، اشکانی، سلوکی، و روم شناختهاست؛[۹] و به همین ترتیب از نظر فرهنگی، دارای هویتی ترکیبی از این چهار کشور بود.[۱۰] پادشاهان کوماژن، نسب خود را به یرواند یکم و از آن طریق خود را از تبار داریوش بزرگ هخامنشی میرساندند، زیرا یرواند با روزگون دختر اردشیر دوم هخامنشی ازدواج کرده بود که نوادگان داریوش بزرگ بود.[۱۱][۱۲] قلمرو کوماژن تقریباً با استانهای ترکیه امروزی آدیامان و شمال عینتاب مطابقت دارد.[۱۳]
در حدود سال ۱۶۴ پیش از میلاد، بعد از مرگ آنتیوخوس چهارم، منطقه کوماژن توسط پادشاه بطلمیوس مستقل گردید.[۱۴]
کوماژن از ۱۷ میلادی تا ۳۸ میلادی توسط تیبریوس یکی از استانهای امپراتور روم گردید و بالاخره کوماژن از سال ۳۸ میلادی تا ۷۲ میلادی به دستور کلودیوس به پادشاهی مستقل بدل گردید و آنتیوخوس چهارم کوماژن به سلطنت رسید. در نهایت پادشاهی کوماژن در ۷۲ میلادی توسط وسپاسیان ضمیمه امپراتوری روم گردید.[۱۵]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پادشاهی کوماژن موجود است. |