เชม | |
---|---|
เชม บุตรโนอาห์ ศตวรรษที่ 16 วาดโดย Guillaume Rouillé | |
บุตร | เอลาม อัสชูร อารปัคชาด ลูด อารัม |
บิดามารดา |
|
ครอบครัว | ยาเฟท และ ฮาม (น้องชาย) |
เชม (/ʃɛm/; ฮีบรู: שֵׁם, อักษรโรมัน: Šēm; อาหรับ: سَام, อักษรโรมัน: Sām) เป็นหนึ่งในบุตรชายของโนอาห์ ในพระคัมภีร์ (ปฐมกาล 5-11 และ 1 พงศาวดาร 1:4) และ อัลกุรอาน
บุตรของเชมคือ เอลาม อัสชูร อารปัคชาด ลูด และ อารัม นอกเหนือจากบุตรสาวที่ไม่มีชื่อ อับราฮัม อัครบิดรของชาวยิว, คริสเตียน และ มุสลิม เป็นหนึ่งในบุตรหลานของอารปัคชาด
ในยุคกลาง และ สมัยใหม่ของยุโรป ในยุคแรก เขาถูกมองว่าเป็นบรรพบุรุษของชาวเอเชีย และเขาให้ชื่อของเขาเป็นชื่อ "ชาวเซเมติก" ที่เคยตั้งให้กับชนชาติเอเชียตะวันตก
วรรณกรรมอิสลามบรรยายว่าเชมเป็นหนึ่งในบุตรผู้ศรัทธาของโนอาห์ (นูห์) แหล่งข้อมูลบางแห่งถึงกับระบุว่าเชมเป็นผู้เผยพระวจนะในสิทธิ์ของเขาเอง และเขาเป็นผู้เผยพระวจนะคนต่อไปหลังจากบิดาของเขา
ปฐมกาล 10:21 อ้างถึงอายุสัมพัทธ์ของเชมและยาเฟท น้องชายของเขา แต่มีความกำกวมมากพอที่จะทำให้การแปลภาษาอังกฤษแตกต่างกัน กลอนนี้แปลในฉบับคิงเจมส์ ว่า: "ฝ่ายเชมพี่ชายคนโตของยาเฟทก็มีบุตรเช่นกัน และเป็นบิดาของพงศ์พันธุ์เอเบอร์ทั้งหมด"
ตามปฐมกาล 10:22–31 (สมาคมสิ่งพิมพ์ชาวยิว แปลปี 1917):
ปฐมกาล 11:10 บันทึกว่าเชมอายุได้ 100 ปีเมื่อให้กำเนิดอารปัคชาด สองปีหลังน้ำท่วม และมีชีวิตต่อไปอีก 500 ปี สิ้นอายุขัยได้ 600 ปี
ข้อความที่ตัดตอนมาจากปฐมกาล 11:10-27 — (สมาคมสิ่งพิมพ์ชาวยิว ฉบับ แปลปี 1917):
เชม หรือในภาษาอาหรับคือ ซาม (อาหรับ: سام, อักษรโรมัน: Sām) ได้รับการยกย่องจากนักวิชาการให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากนบีนูห์ โดยได้รับความรู้เชิงพยากรณ์ การตรัสรู้ และความเป็นผู้นำของประชาชนของเขา ซามยังเป็นหนึ่งในคนที่อัลลอฮ์ ให้นบีอีซา ฟื้นคืนชีพเพื่อเป็นสัญญาณแก่ชาวอิสราเอล แต่นี้เป็นเพียงเรื่องเล่าที่ไม่มีแหล่งข้อมูลที่ถูกต้อง นักประวัติศาสตร์อิสลามในยุคแรก ๆ เช่น อิบน์ อิสฮาก และ อิบน์ ฮิชาม มักรวมชื่อของซาม ไว้ในลำดับวงศ์ตระกูลของนบีมุฮัมมัด