Het APG-systeem voor classificatie van de bedektzadigen (Engels: Angiosperms) is in 1998 gepubliceerd door de Angiosperm Phylogeny Group. In 2003 is het opgevolgd door het APG II-systeem, dat later op zijn beurt weer vervangen is. In 2016 is voorgesteld om dit (oorspronkelijke) systeem uit 1998 voortaan aan te duiden als APG I.
Ten tijde van publicatie was dit systeem ongebruikelijk omdat het niet gebaseerd is op het totaal aan beschikbare gegevens, maar op de cladistische analyse van de DNA-volgorde van drie genen, twee chloroplast-genen en één gen dat codeert voor ribosomen. Alhoewel het dus alleen gebaseerd is op moleculair bewijs blijkt dat de zo aangewezen groepen ook ondersteund worden door andere bewijzen. Zo ondersteunt de morfologie van het stuifmeel de splitsing tussen de eudicots en de rest van de voormalige tweezaadlobbigen.
Dit systeem was bij de publicatie ook tamelijk controversieel in de beslissingen die op familieniveau gemaakt zijn: er werden een aantal sinds lang bestaande families opgedeeld, en andere families verenigd tot grotere families. Het was ook ongebruikelijk omdat het geen formele botanische namen gebruikt boven de rang van orde, met andere woorden de orde is de hoogste rang die in dit systeem een formele botanische naam krijgt. Hogere groepen worden enkel aangeduid als clades, met namen als monocots, eudicots, rosids, asterids.
De hoofdgroepen in het systeem (clades zonder rang):
In meer detail, met in het begin telkens een aantal families of ordes die niet nader geplaatst zijn
Noot: "+ ..." = optioneel, naar wens af te scheiden van de voornoemde familie.