Operatie Uranus

In de moderne wereld is Operatie Uranus een onderwerp van voortdurend debat en een centraal aandachtspunt voor miljoenen mensen over de hele wereld. Vanaf zijn opkomst op het publieke toneel tot zijn impact op de samenleving heeft Operatie Uranus de aandacht en belangstelling getrokken van zowel academici, activisten, politieke leiders als gewone mensen. De invloed ervan strekt zich uit over verschillende terreinen van het leven, van de populaire cultuur tot de wereldeconomie, en de betekenis en relevantie ervan blijven evolueren nu we dit nieuwe millennium binnengaan. In dit artikel zullen we de impact en het belang van Operatie Uranus in de wereld van vandaag volledig onderzoeken, waarbij we de geschiedenis ervan, de gevolgen ervan en het potentieel ervan om de toekomst vorm te geven, analyseren.
Operatie Uranus
Onderdeel van Tweede Wereldoorlog
Kaart van Operatie Uranus
Datum 19 november - 23 november 1942
Locatie Bij Stalingrad, Sovjet-Unie
Resultaat Overwinning voor de Sovjet-Unie.
Strijdende partijen
Sovjet-Unie Nazi-Duitsland
Koninkrijk Roemenië
Koninkrijk Italië
Koninkrijk Hongarije
Leiders en commandanten
Georgi Zjoekov
Aleksandr Vasilevski
Adolf Hitler
Friedrich Paulus
Hermann Hoth
Troepensterkte
1.143.500 troepen (inclusief reserve)
894 tanks
13.451 artillerie
1.500 vliegtuigen
Nazi-Duitsland:
250.000+ troepen
732 vliegtuigen (402 onderhouden)
Koninkrijk Roemenië:
143.296 troepen
827 artillerie
134 tanks
Koninkrijk Italië:
220.000 troepen
Koninkrijk Hongarije:
200.000 troepen

Operatie Uranus (Russisch: Операция Уран; Operatsija Oeran) was een Sovjet operatie tijdens de Slag om Stalingrad die begon op 19 november 1942 en eindigde op 23 november 1942.

Het doel van deze operatie was om het Duitse 6e Leger en een deel van het 4e Pantserleger in te sluiten. Hiertoe werden de uitgerekte flanken van de lange saillant naar Stalingrad, die door inferieure troepen van de Duitse bondgenoten (Roemenië, Hongarije, Italië) werden verdedigd, met een massale troepenconcentratie aangevallen. De Duitse legers werden binnen enkele dagen ingesloten bij Stalingrad. Paulus vroeg toestemming aan Hitler om uit te breken. Hitler gaf geen toestemming mede omdat Hermann Goering hem had toegezegd dat de Luftwaffe de Duitse troepen door de lucht kon bevoorraden. Hitler had Paulus op de dag vóór zijn overgave nog tot veldmaarschalk bevorderd, in de wetenschap dat een Duitse veldmaarschalk zich nog nooit aan de vijand had overgegeven maar eerder zelfmoord zou plegen of zou vechten tot het bittere eind. Uiteindelijk capituleerde Paulus op 31 januari 1943, het restant van de Duitse troepen op 2 februari 1943. Nochtans had Hitler hem verschillende keren verboden om zich over te geven. Het werd dus een succesvolle operatie: het Duitse leger van generaal Paulus moest zich uiteindelijk overgeven.

De strijd had volgens Paulus 400.000 Duitse soldaten het leven gekost.

Friedrich Paulus in 1942 in de Sovjet-Unie
Zie de categorie Operation Uranus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.