Tegenwoordig staat Sangiran in de belangstelling van veel mensen. De relevantie ervan is op verschillende aspecten aanzienlijk toegenomen, wat heeft geleid tot debatten, onderzoek en meerdere meningen over de kwestie. Dit onderwerp is van groot belang voor de samenleving in het algemeen, omdat het op de een of andere manier invloed heeft op het dagelijks leven van mensen. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven op Sangiran onderzoeken, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de invloed ervan op verschillende gebieden. Op dezelfde manier zullen we analyseren hoe Sangiran tegenwoordig aan belang heeft gewonnen en wat de implicaties zijn van de relevantie ervan op verschillende gebieden.
Sangiran is een archeologische opgraving op het eiland Java in Indonesië. Het gebied omvat een oppervlakte van 48 km2 en is gelegen op Midden-Java, ongeveer 15 kilometer ten noorden van Surakarta, in de vallei van de rivier de Solo. In 1996 werd het gebied toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van de UNESCO.
In 1934 begon de antropoloogRalph von Koenigswald met onderzoek in het gebied. Tijdens de opgravingen in de daarop volgende jaren werden fossielen van de eerste voorouderen van de mens, de Pithecanthropus erectus ("javamens") hier gevonden. Sindsdien zijn nog een zestigtal fossielen, waaronder van Meganthropus hier gevonden.
Een belangrijke bijna complete schedel werd gevonden op 13 september 1969.
· 
· 
Indonesië
· 
· 