Tegenwoordig is
Zwerflandbouw een onderwerp van algemeen belang geworden dat verschillende gebieden van het dagelijks leven bestrijkt. Zowel op persoonlijk als professioneel vlak heeft
Zwerflandbouw aanleiding gegeven tot veel discussie en tegenstrijdige meningen. Sinds zijn verschijning op het publieke toneel heeft
Zwerflandbouw de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld, wat aanleiding gaf tot gepassioneerde discussies en diepe reflecties over zijn invloed op onze samenleving. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van
Zwerflandbouw en de impact ervan op ons leven onderzoeken, en een gedetailleerde en objectieve kijk bieden op dit fenomeen dat controverse blijft veroorzaken.
Zwerflandbouw (shifting cultivation) is een kleinschalige vorm van landbouw, waarbij een stuk grond een of enkele jaren gecultiveerd wordt, waarna het wordt verlaten om een nieuw stuk grond te ontginnen. De swidden ligt daarna zo lang braak dat de natuurlijke begroeiing weer terug kan keren. Er is dus niet altijd sprake van wisselbouw. Als de bevolkingsdruk niet te groot is en regeneratie mogelijk is, dan is het een natuurvriendelijke landbouwmethode, maar het kan ook ontaarden in een vorm van roofbouw.
Een van de methoden hierbij is hakken en branden waarbij bomen worden gedood door er diepe inkepingen in te hakken, waarna deze bomen enige maanden later worden afgebrand. Hoewel de opbrengst niet hoog ligt, is de benodigde werkdruk dit ook niet.
Zie ook
Literatuur
- Kloos, P. (2002): Culturele antropologie. Een inleiding, Van Gorcum.