Artykuł, który za chwilę przeczytasz, dotyczy
Edmund S. Phelps, tematu, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób.
Edmund S. Phelps to temat, który wywołał debatę, zainteresowanie i ciekawość w różnych obszarach. Było przedmiotem badań, kontrowersji i spekulacji, a jego wpływ był znaczący w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z
Edmund S. Phelps, od jego pochodzenia po możliwe konsekwencje. Przeanalizujemy jego wpływ na kulturę popularną, politykę, naukę i życie codzienne. Przyjrzymy się także różnym perspektywom na
Edmund S. Phelps, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego bardzo istotnego tematu. Poprzez głęboką i szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na
Edmund S. Phelps i jego znaczenie w obecnym scenariuszu.
Edmund Strother Phelps (ur. 26 lipca 1933 w Evanston, Illinois) – amerykański ekonomista, profesor ekonomii politycznej na Uniwersytecie Columbia, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 2006 za „analizę zależności międzyokresowych w polityce makroekonomicznej”.
Życiorys
Ukończył Amherst College, gdzie 1955 uzyskał licencjat (B.A.), w cztery lata później otrzymał tytuł doktora na Uniwersytecie Yale. Wykładał na Uniwersytecie Pensylwanii, obecnie jest profesorem na Uniwersytecie Columbia.
Polskim studentom ekonomii znany jest przede wszystkim z tak zwanej krzywej Friedmana-Phelpsa, znanej też jako długookresowa krzywa Phillipsa. Główny wniosek jaki płynie z analizy przeprowadzonej przez Friedmana i Phelpsa mówi o braku zamienności w długim okresie między inflacją a bezrobociem. W związku z tym bezcelowe jest wykorzystywanie polityki pieniężnej w celu pobudzania koniunktury gospodarczej, a jedynym celem banku centralnego powinna być troska o utrzymanie niskiej i stabilnej inflacji.
Wybrane prace
- Phelps, Edmund S. (1961). „The Golden Rule of Capital Accumulation”. American Economic Review 51: 638-643.
- Phelps, Edmund S. (1966). Golden Rules of Economic Growth.
- Phelps, Edmund S. (1966). „Models of Technical Progress and the Golden Rule of Research”. Review of Economic Studies 33: 133-146.
- Phelps, Edmund S. (1968). „Money-Wage Dynamics and Labor Market Equilibrium”. Journal of Political Economy 76: 678-711.
Przypisy
Linki zewnętrzne
XX wiek |
- 1969: Frisch, Tinbergen
- 1970: Samuelson
- 1971: Kuznets
- 1972: Hicks, Arrow
- 1973: Leontief
- 1974: Myrdal, Hayek
- 1975: Kantorowicz, Koopmans
- 1976: Friedman
- 1977: Ohlin, Meade
- 1978: Simon
- 1979: Schultz, Lewis
- 1980: Klein
- 1981: Tobin
- 1982: Stigler
- 1983: Debreu
- 1984: Stone
- 1985: Modigliani
- 1986: Buchanan
- 1987: Solow
- 1988: Allais
- 1989: Haavelmo
- 1990: Markowitz, Miller, Sharpe
- 1991: Coase
- 1992: Becker
- 1993: Fogel, North
- 1994: Harsanyi, Nash, Selten
- 1995: Lucas Jr.
- 1996: Mirrlees, Vickrey
- 1997: Merton, Scholes
- 1998: Sen
- 1999: Mundell
- 2000: Heckman, McFadden
|
---|
XXI wiek |
- 2001: Akerlof, Spence, Stiglitz
- 2002: Kahneman, Smith
- 2003: Engle, Granger
- 2004: Kydland, Prescott
- 2005: Aumann, Schelling
- 2006: Phelps
- 2007: Hurwicz, Maskin, Myerson
- 2008: Krugman
- 2009: Ostrom, Williamson
- 2010: Diamond, Mortensen, Pissarides
- 2011: Sargent, Sims
- 2012: Roth, Shapley
- 2013: Fama, Hansen, Shiller
- 2014: Tirole
- 2015: Deaton
- 2016: Hart, Holmström
- 2017: Thaler
- 2018: Nordhaus, Romer
- 2019: Banerjee, Duflo, Kremer
- 2020: Milgrom, Wilson
- 2021: Card, Angrist, Imbens
- 2022: Bernanke, Diamond, Dybvig
- 2023: Goldin
|
---|
Identyfikatory zewnętrzne: