Grzegorz Piotrowski (oficer SB)

Dzisiaj Grzegorz Piotrowski (oficer SB) jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Zarówno na polu akademickim, jak i w świecie pracy, Grzegorz Piotrowski (oficer SB) zyskał bezprecedensowe znaczenie ze względu na jego liczne implikacje w dzisiejszym społeczeństwie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na politykę i kulturę, Grzegorz Piotrowski (oficer SB) stał się tematem ciągłej debaty. W tym artykule zbadamy różne aspekty Grzegorz Piotrowski (oficer SB) i przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach. Od swoich początków po przyszłe prognozy, Grzegorz Piotrowski (oficer SB) nadal budzi duże zainteresowanie i kontrowersje, dlatego istotne jest pogłębienie naszego zrozumienia, aby skutecznie stawić czoła wyzwaniom i możliwościom, jakie niesie ze sobą.
Grzegorz Piotrowski
szeregowy (degradacja) szeregowy (degradacja)
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1951
Łódź

Przebieg służby
Formacja

Służba Bezpieczeństwa

Jednostki

Departament IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych

Stanowiska

funkcjonariusz Departamentu IV MSW

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi.

Grzegorz Sławomir Piotrowski (ur. 23 maja 1951 w Łodzi) – oficer Służby Bezpieczeństwa w stopniu kapitana, po zabójstwie księdza Jerzego Popiełuszki uznany przez sąd za winnego zabójstwa i skazany na 25 lat pozbawienia wolności i degradację.

Życiorys

Syn Władysława i Ireny, pochodził z rodziny inteligenckiej. Absolwent XXIX LO w Łodzi. Z wykształcenia matematyk. W okresie od października 1977 do czerwca 1978 odbył studia podyplomowe w Akademii Spraw Wewnętrznych w Warszawie. Pracował w IV Departamencie MSW, od grudnia 1982 do lutego 1983 naczelnik grupy D tego departamentu, zajmującego się działalnością przeciw Kościołowi katolickiemu w Polsce, w stopniu kapitana SB. Według zachowanej dokumentacji wyjazdów IV Departamentu MSW Piotrowski wielokrotnie uczestniczył w spotkaniach z wydziałem do spraw dywersji i walki ideologicznej KGB w latach 1971–1982. O jego pracy w 1982 napisano: Przejawia wiele inicjatywy, szuka nowych sposobów rozwiązań problemów operacyjnych. Niekiedy reaguje zbyt impulsywnie, angażując się osobiście w działania zlecane pracownikom. Dobry organizator. Zdyscyplinowany i koleżeński. W styczniu 1983 wraz z trzema innymi funkcjonariuszami SB porwał i poparzył żrącym płynem Janusza Krupskiego. Z inspiracji bezpośredniego przełożonego Adama Pietruszki, razem z dwoma innymi funkcjonariuszami SB – Waldemarem Chmielewskim i Leszkiem Pękalą, dokonał 19 października 1984 porwania i zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki, w którym odegrał główną rolę. 23 października został aresztowany, a następnie zwolniony dyscyplinarnie ze służby i zdegradowany do stopnia szeregowego. Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Toruniu z 7 lutego 1985 został skazany za zabójstwo księdza Popiełuszki na karę 25 lat pozbawienia wolności. W drodze amnestii, karę zmniejszono mu następnie do 15 lat. Wspomnianą karę odbywał w kilkunastu więzieniach. W latach 90. sądy odmawiały mu wyjścia na warunkowe przedterminowe zwolnienie. Odbywanie kary zakończył 16 sierpnia 2001. Przekonany o swojej niewinności aż 19 razy występował o przedterminowe zwolnienie.

Kolejny raz został skazany 4 października 2002 przez Sąd Rejonowy w Łodzi na 8 miesięcy pozbawienia wolności (zmienione w 2003 r. przez Sąd Okręgowy w Łodzi na karę grzywny) za znieważanie sądów i sędziów w wywiadzie telewizyjnym udzielonym przy okazji konferencji promującej antyklerykalny tygodnik „Fakty i Mity” w 2000. W wywiadzie tym stwierdził: Sędziowie robią z siebie klaunów, balansując na granicy śmieszności. Po wyjściu z więzienia Piotrowskiemu przypisywano współpracę z tygodnikiem „Fakty i Mity”, gdzie miał publikować teksty pod pseudonimem Sławomir Janisz. W 2005, występując pod tym nazwiskiem, został rozpoznany przez brata zamordowanego w 2003 Krzysztofa Gotowskiego. W późniejszym czasie miał posługiwać się pseudonimami Dominika Nagel i Anna Tarczyńska. Roman Kotliński na łamach tygodnika stwierdził, że nigdy nie zatrudniał Piotrowskiego. W 2011 roku dziennik „Rzeczpospolita” stwierdził, że Piotrowski pisze dla tygodnika pod pseudonimami Anna Tarczyńska i Dominika Nagel, ale pieniądze za tę pracę trafiają na konto jego żony Janiny P. Redaktor naczelny tygodnika zarzucił autorowi artykułu kłamstwo i zapowiadał wytoczenie procesu, co jednak nie nastąpiło.

Przebieg służby

Pełny przebieg służby Grzegorza Piotrowskiego:

Lp Nazwa jednostki Nazwa komórki Stanowisko Data rozpoczęcia
1 KM MO Łódź Wydział IV inspektor 16-06-1975
2 KW MO Łódź Wydział IV starszy inspektor 01-11-1976
3 KW MO Łódź Wydział IV kierownik sekcji 01-07-1978
4 KW MO Łódź Wydział IV zastępca Naczelnika 01-11-1979
5 MSW Warszawa Departament IV, Wydział I zastępca Naczelnika 01-04-1981
6 MSW Warszawa Departament IV, Wydział VI Naczelnik 01-09-1982
7 MSW Warszawa Departament IV, Wydział I Naczelnik 15-02-1983

Życie prywatne

Żonaty, ma dwójkę dzieci.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Krystyna Daszkiewicz, Uprowadzenie i morderstwo ks. Jerzego Popiełuszki, Poznań 1990, s.29.
  2. Krystyna Daszkiewicz, Uprowadzenie i morderstwo ks. Jerzego Popiełuszki, Poznań 1990, s.15.
  3. Ewa K. Czaczkowska, Rówieśnicy: Ks. Jerzy Popiełuszko, Kpt. Grzegorz Piotrowski , rp.pl, 8 lutego 2008 .
  4. a b c Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa , BIP Instytutu Pamięci Narodowej .
  5. Leszek Szymowski, Rocznica zabójstwa księdza Jerzego , Interaktywna Polska, 19 października 2006.
  6. Krzyż od mamy Popiełuszki ściągnie kolega Jego kata? - zdjęcie 2 , Fakt.pl .
  7. Janusz Krupski, Żrący płyn kapitana Piotrowskiego , internowani.pl .
  8. a b Roman Kotliński, Księga Jonasza, Wydawnictwo NINIWA Łódź 2005, s.100.
  9. Grzywna zamiast więzienia dla Piotrowskiego , Wprost.pl, 5 czerwca 2003 .
  10. Wojciech Załuska, Fakty i Mity, czyli kto ma Rację , Wyborcza.pl, 10 grudnia 2004 .
  11. Cezary Łazarewicz, Fakty i kity, „Polityka”, 2 (2636), 12 stycznia 2008 .
  12. Leszek Szymowski, Łaskawość dla morderców, „Gazeta Polska”, 2005, s. 4 .
  13. Morderca ks. Popiełuszki wraca , Wirtualna Polska, 27 maja 2005.
  14. Piotrowski dziennikarzem. Rzeczpospolita, 2011.
  15. Fakty i Mity, nr 43/2007.
  16. Cezary Gmyz, Michał Szułdrzyński, Kotliński grozi „Rz” procesem , rp.pl, 14 listopada 2011.
  17. Milena Kindziuk, Matka świętego: poruszające świadectwo Marianny Popiełuszko, wyd. 1, Kraków, ISBN 978-83-240-2194-9, OCLC 826068408 .