Języki pozycyjne

W tym artykule poznamy fascynujący świat Języki pozycyjne. Od swoich początków po dzisiejsze wpływy, temat ten budzi ogromne zainteresowanie i ciekawość u osób w każdym wieku. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę zajmiemy się najbardziej istotnymi i znaczącymi aspektami związanymi z Języki pozycyjne, zapewniając czytelnikowi szeroką i wzbogacającą perspektywę. Podobnie zbadamy jego wpływ w różnych obszarach, od kultury po naukę, w tym jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Ostatecznie ten artykuł ma na celu rzucić światło na Języki pozycyjne i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.

Języki pozycyjne, amorficzne – języki w których każda część zdania ma swoje ustalone miejsce, które pozwala na zachowanie sensu wypowiedzi (np. język angielski). Języki pozycyjne to zwykle języki izolujące, i przeciwstawia się im języki fleksyjne.

Języki pozycyjne posiadają zwykle przedimki lub inne morfemy, określające kategorię rzeczowników po nich następujących.

Zmiana pozycji części zadania następuje w przypadku inwersji, czyli zamienności części zdania przy stawianiu pytań, czy zastosowaniu czasowników silnych jak np. can w języku angielskim.

Językami pozycyjnymi są na przykład angielski, francuski, chiński i paszto.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Alfred Majewicz: Języki świata i ich klasyfikowanie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-01-08163-5.
  • Tadeusz Milewski: Językoznawstwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.