Liczba pojedyncza
Motyw Liczba pojedyncza to taki, który przez lata przyciągał uwagę i ciekawość wielu osób. Jest to temat, który wywołał debatę, dyskusję i refleksję w różnych sferach społeczeństwa. Od pola akademickiego po dziedzinę popularną, Liczba pojedyncza był przedmiotem badań, analiz i eksploracji. W miarę postępu i ewolucji społeczeństwa zainteresowanie i znaczenie Liczba pojedyncza stale się zmieniają, rozszerzając się na nowe obszary i rodząc nowe pytania. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie i wpływ Liczba pojedyncza w różnych kontekstach, a także jego wpływ na nasze codzienne życie.
Liczba pojedyncza, lp – szereg form fleksyjnych oznaczających pojedynczość przedmiotu lub osoby bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy). Nieliczne rzeczowniki mają tylko formy liczby pojedynczej (singulare tantum). Są to niektóre nazwy własne (np. Wisła, Bałtyk), większość rzeczowników będących nazwami materiałów (np. miedź), wiele rzeczowników oznaczających pojęcia oderwane (np. dobroć, radość) oraz rzeczowniki zbiorowe (np. szlachta, sitowie).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mistrík 1993 ↓, s. 226.
- ↑ Alena Fiedlerová, Nástin vývoje pomnožných jmen v češtině, „Slovo a slovesnost”, 36 (4), 1975 (cz.).
- ↑ Klára Osolsobě, SINGULARE TANTUM, Petr Karlík, Marek Nekula, Jana Pleskalová (red.), Nový encyklopedický slovník češtiny, 2017 (cz.).
Bibliografia
- Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).