Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba | |
Data powołania |
25 marca 1992 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolita | |
Sufragan | |
Dane statystyczne | |
Liczba wiernych |
2 198 500 |
Liczba kapłanów |
1566 |
Liczba diecezji |
2 |
Liczba dekanatów |
75 |
Liczba parafii |
678 |
Powierzchnia |
19 800 km² |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′40,0320″N 16°56′54,1320″E/52,411120 16,948370 |
Metropolia poznańska – jedna z 14 metropolii obrządku łacińskiego w polskim Kościele katolickim powstała 25 marca 1992 bullą papieża Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae populus.
W 1821 roku papież Pius VII zreorganizował podział terytorialny Kościoła w Królestwie Pruskim. Wśród podjętych postanowień było podniesienie dotychczasowej diecezji poznańskiej do rangi archidiecezji i złączenie unią aeque principaliter z archidiecezją gnieźnieńską. W ten sposób powstała Archidiecezja gnieźnieńska i poznańska, a w konsekwencji metropolia o tej samej nazwie. Kuria diecezjalna w Poznaniu, a także Kapituła przy katedrze poznańskiej otrzymały prawnie przydomek metropolitalna. Unia przetrwała do roku 1946, w którym postanowiono złączyć archidiecezję gnieźnieńską z archidiecezją warszawską, tworząc unię in persona episcopi. Archidiecezja poznańska została wyłączona z metropolii, jakkolwiek zachowała swój status Kościoła metropolitalnego. Nie posiadała jednak żadnej diecezji sufragalnej. W 1992 powołano diecezję kaliską i włączono ją w skład metropolii poznańskiej.