Palmiro Togliatti

W dzisiejszym świecie Palmiro Togliatti zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, politykę, gospodarkę czy kulturę, Palmiro Togliatti jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Od swoich początków aż do dzisiaj Palmiro Togliatti był przedmiotem badań, debat i kontrowersji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Palmiro Togliatti, analizując jego znaczenie w bieżącym kontekście i jego wpływ w różnych obszarach życia codziennego. Ponadto zagłębimy się w jego historię, ewolucję i przyszłe perspektywy, aby dokładnie zrozumieć dzisiejsze znaczenie Palmiro Togliatti.
Palmiro Togliatti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1893
Genua, Królestwo Włoch

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1964
Jałta, Ukraińska SRR, ZSRR

Przynależność polityczna

Włoska Partia Komunistyczna

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Palmiro Togliatti, pseudonim Ercoli, (ur. 26 marca 1893 w Genui, zm. 21 sierpnia 1964 w Jałcie) – włoski polityk i antyfaszysta, przywódca włoskich komunistów.

Życiorys

Działalność polityczną rozpoczął przed I wojną światową, we Włoskiej Partii Socjalistycznej (wstąpił do niej w 1914), po wojnie skupionej wokół turyńskiej gazety „L’Ordine Nuovo”, Antonio Gramsciego. Był współzałożycielem Włoskiej Partii Komunistycznej (1921), a po uwięzieniu Gramsciego przez faszystowski rząd Benito Mussoliniego pozostał aż do śmierci jej przywódcą. W latach 30. pozostawał na wygnaniu.

Powrócił do Włoch w 1944. Pod jego kierunkiem partia dokonała zwrotu ku demokratycznym metodom walki politycznej i zrezygnowała z metod rewolucyjnych. Togliatti był ministrem bez teki w rządzie Pietra Badoglia i wicepremierem rządu Alcide De Gasperiego. Przeciwstawiając się dominującym we Włoskiej Partii Komunistycznej trendom poparł wpisanie traktatów laterańskich do konstytucji włoskiej. WPK stała się drugą co do znaczenia partią polityczną Włoch i największą nierządzącą partią komunistyczną w Europie. Mimo braku władzy w państwie, zdobyła ją w wielu wyborach regionalnych.

15 lipca 1948 r. miał miejsce nieudany zamach na jego życie (Togliatti został trafiony trzema pociskami), co spowodowało falę strajków w całym kraju. W 1956 poparł radziecką interwencję na Węgrzech.

Jako filozof marksistowski Togliatti koncentrował się przede wszystkim na zagadnieniach praktyczno-politycznych, w sferze zagadnień teoretycznych był przede wszystkim kontynuatorem Gramsciego. W języku polskim ukazały się m.in. książka Włoska partia komunistyczna (Warszawa 1961), esej O właściwym pojmowaniu myśli Labrioli (w: Antonio Labriola, Szkice o materialistycznym pojmowaniu dziejów, Warszawa 1961), esej Aktualne znaczenie myśli i działalności Gramsciego (w: Antonio Gramsci, Pisma wybrane, t. I, Warszawa 1961).

Zmarł na udar mózgu. Przebywał na Krymie w sanatorium.

Po śmierci Togliattiego jego nazwiskiem nazwano radzieckie miasto Stawropol nad Wołgą, gdzie istniała wielka fabryka samochodów produkowanych na licencji firmy Fiat.

Przypisy

  1. ↑ a b c S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 414.
  2. ↑ János Tischler. Skazani na klęskę?. „Tygodnik Powszechny”. Historia w tygodniku 7/2006. 44, 2006. . 


Pierwszy rząd Alcidego De Gasperiego (1945–1946)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot