W tym artykule temat Simon Newcomb zostanie poruszony z różnych perspektyw, aby przeanalizować jego wpływ na obecne społeczeństwo. W całej historii Simon Newcomb był tematem ciągłej debaty, a jego wpływ przekraczał granice i kultury. Pisząc tę książkę, staramy się głębiej zagłębić w Simon Newcomb i zrozumieć jego znaczenie w obecnym kontekście, badając jego implikacje i konsekwencje. Celem refleksji i analizy jest przedstawienie kompleksowej wizji Simon Newcomb i jego znaczenia w różnych obszarach, stawiając pytania i refleksje, które zachęcają do refleksji i debaty na ten temat, który jest dziś tak aktualny.
Był synem Johna Burtona Newcomba, który pracował jako nauczyciel w różnych częściach Kanady (m.in w Nowej Szkocji i na Wyspie Księcia Edwarda). Częste podróże spowodowały, że jedyną formą edukacji Simona Newcomba były lekcje udzielane przez ojca.
Jako 19-latek przyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie samodzielnie kształcił się w wyższej matematyce i astronomii. W 1857 roku został zatrudniony w Nautical Almanac Office w Cambridge. Jego zadaniem było przygotowanie tablic astronomicznych, używanych do celów nawigacyjnych. Równocześnie studiował na Uniwersytecie Harvarda, gdzie w 1858 roku zdobył stopień BS.
Seria prac Newcomba została opublikowana w Astronomical Papers Prepared for the Use of the American Ephemeris and Nautical Almanac. Łącznie dzieło to obejmuje 36 prac, które zostały zamieszczone na ok. 4500 stronach, w pierwszych 9 tomach. Newcomb był samodzielnym autorem lub głównym autorem 25 spośród tych prac. Zamieścił w nich m.in. tabele dotyczące Słońca, Merkurego, Wenus, Marsa, Urana i Neptuna. Opisywane prace zawierają również tabele dotyczące Jowisza i Saturna, przygotowane przez amerykańskiego astronoma G.W. Hilla.
Najważniejszym osiągnięciem Newcomba było wprowadzenie jednolitego systemu stałych astronomicznych. Prace w tym zakresie prowadził wspólnie z A.M.W. Downingiem, dyrektorem brytyjskiej filii rocznika astronomicznego. Przyjęte przez nich rozwiązania przetrwały i nadal są rozwijane.