Terra Australis
Terra Australis (dokładniej Terra Australis Incognita, łac. „Nieznany Południowy Ląd”) – legendarny kontynent wymyślony przez rzymskiego kartografa Pomponiusza Melę.
Terrę Australis umieścił na swojej mapie Klaudiusz Ptolemeusz. Marco Polo twierdził, że widział południowy ląd (nazwany Locac), obfitujący w złoto, dzikie zwierzęta, słonie i bałwochwalców. Renesansowi kartografowie umieszczali Locac daleko na południu.
Kwestia Terra Australis została ostatecznie rozwiązana przez Jamesa Cooka. W jego pierwszej podróży okrążył Nową Zelandię (1770) pokazując, że nie może to być część większego kontynentu. Na drugiej wyprawie okrążył glob podróżując po wysokich szerokościach geograficznych południowych przekraczając miejscami koło podbiegunowe (1773–1774). Nie mogąc przekroczyć antarktycznego kręgu polarnego Cook stwierdził, że Ląd Południowy nie istnieje. Błędna opinia zatrzymała poszukiwania południowego kontynentu na okres pięćdziesięciu lat.
Przypisy
- ↑ Horwitz 2005 ↓, s. 26.
- ↑ a b Horwitz 2005 ↓, s. 27.
- ↑ Długosz 2001 ↓, s. 213.
- ↑ Długosz 2001 ↓, s. 214.
- ↑ Długosz 2001 ↓, s. 254.
Bibliografia
- Zbigniew Długosz: Historia odkryć geograficznych i poznania Ziemi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13522-0.
- Tony Horwitz: Błękitne przestrzenie. Wyprawa śladami kapitana Cooka. Warszawa: W.A.B., 2005. ISBN 83-7414-085-2.