Batı Oğuz dilleri

Bu yazıda Batı Oğuz dilleri temasını benzersiz ve yeni bir bakış açısıyla inceleyeceğiz. Batı Oğuz dilleri son yıllarda pek çok kişinin dikkatini çeken bir konudur ve bu yazı aracılığıyla konuyu derinlemesine analiz etmeyi öneriyoruz. Kökenlerinden günümüz toplumu üzerindeki etkisine ve gelecekteki olası etkilerine kadar, Batı Oğuz dilleri'in ilgili tüm yönlerine ışık tutmayı amaçlayan kapsamlı bir analize kendimizi kaptıracağız. Bunu yapmak için hem alandaki uzmanların işbirliğine hem de Batı Oğuz dilleri'in etkisini hayatlarında yakından deneyimlemiş kişilerin ifadelerine sahip olacağız. Bu makalenin günümüzde tartışma ve merak yaratmaya devam eden bir konuya ilişkin eksiksiz ve zenginleştirici bir vizyon sağlayacağından eminiz.
Batı Oğuz dilleri
Coğrafi dağılımBalkanlar, Anadolu ve Kıbrıs
SınıflandırmaUral-Altay dil ailesi
Alt bölümler
Batı Oğuz dilleri, diğer Oğuz dilleri içerisinde kırmızı ve mor renkte gösterilmiştir.

Batı Oğuz dilleri veya Batı Oğuzca, Türkî diller ailesine bağlı Oğuz dil grubunun batı kolunu oluşturan diller. Glottolog'a göre dil grubu Gagavuzca, Rumeli Türkçesi (Balkan Gagavuzcası) ve Türkçe olmak üzere üçe ayrılmaktadır. Bazı kaynaklarda, diğer kaynakların Orta Oğuz dillerine dahil ettiği Azerice de Batı Oğuz dili olarak ele alınmıştır. Gruba ait değişkeler, coğrafî açıdan Güney ve Doğu Balkanlar, Anadolu, Kıbrıs ve Suriye'nin kuzey sınır kısımlarında konuşulmaktadır.

Sınıflandırma

Çekirdek Oğuzca olarak adlandırılan Batı, Orta ve Doğu Oğuz dilleri ve Kaşkayca (Güney Oğuzca), Salarca ile birlikte, Türk dilleri içerisindeki Oğuz grubununu oluşturur. Glottolog, Batı Oğuz grubunu Gagavuzca, Rumeli Türkçesi ve Türkçe olmak üzere üçe ayırır. Bu diller ise kendi içlerinde çeşitli değişke ve lehçelere ayrılmıştır:

Kaynakça

  1. ^ a b "Glottolog 4.2.1 - West Oghuz". glottolog.org. 3 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2020. 
  2. ^ Johanson, Lars; Johanson, Éva Ágnes Csató (29 Nisan 2015). The Turkic Languages (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-136-82527-9. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2020.