Biçimcilik yahut şekilcilik, biçim ve şekil dışında bir sanat eserinden geriye kalan bütün unsurların arka plana itildiği bir tutumu ifade eden sanat tarihsel bir kavramdır.
Resimde içerik, anlam, tarihsel veya sosyal bağlamdan ziyade renk, çizgi, şekil, doku ve diğer algısal yönler ile ilgili kompozisyon öğeleri üzerinde durur. Aynı şekilde mimarlıkta da işlev, yapı ve mekan gibi değerleri ikinci plana atarak, tasarım eylemini bütünüyle bir biçim yaratma uğraşına indirger. Postmodern mimarlık bilinçli olarak biçimci iken, modern mimarlık anlayışı çerçevesinde biçimcilik olumsuz bir anlamla yüklüdür.
Biçimcilik, bir sanat yapıtını anlamak için gereken her şeyin sanat yapıtının kendisinde yer aldığını öne sürer. Onun üretilişinin nedeni, tarihsel arka planı ve sanatçının yaşamı da dahil olmak üzere çalışmanın bağlamı, yani kavramsal yönü sanatsal ortamın kendisinin dışında ve bu nedenle ikincil öneme sahiptir.